[00:00.00] 作词 : Thitiwat Rongthong/Puntapol Prasarnrajkit
[00:01.00] 作曲 : Thitiwat Rongthong/Puntapol Prasarnrajkit
[00:12.23]ใครเล่าเลยจะรู้ว่าความรัก
[00:15.53]
[00:16.44]แม้แรกเจอต่างคนไม่รู้จัก
[00:20.02]
[00:20.78]แต่ปักใจเพียงครั้งเดียว
[00:23.19]ติดในใจชั่วกาล
[00:27.07]
[00:29.85]ยามที่เราทั้งสองได้พานพบ
[00:33.23]
[00:34.15]ลบเรื่องราวอดีตที่ร้าวราน
[00:38.01]
[00:38.57]เธอคือความรักแท้ที่ฉันหามาเนิ่นนาน
[00:44.73]
[00:45.43]แต่ความรักดูเหมือนเลือนรางปลายทางไม่เป็นดังใจ
[00:52.61]
[00:54.25]ถ้าจะให้เราพบกันไยต้องกีดกั้นเราให้ไกล
[01:02.45]
[01:03.32]กีดกั้นด้วยแผ่นฟ้าแม้ไกลฉันยินดีจะฝ่าไป
[01:07.73]กีดกั้นด้วยภูผาสูงชันลับตาฉันไม่หวั่นไหว
[01:12.25]กีดกันด้วยเวลาฉันยินดีรอ
[01:14.76]แต่กีดกั้นด้วยชะตาฉันคงต้องยอมพ่ายแพ้ใช่ไหม
[01:21.44]ใช่ไหม
[01:24.94]
[01:32.05]ในตอนจบสุดท้ายนิยายรัก
[01:35.52]
[01:36.50]มักให้คนห่างไกลได้ย้อนกลับ
[01:40.04]
[01:41.08]กลับมาเพื่อพบเจอ
[01:43.32]บอกรักเธออีกครั้ง
[01:46.77]
[01:47.79]แต่ความจริงของฉันรักเราคงเป็นไปดังนั้นไม่ได้
[01:55.75]
[01:56.69]พยายามแค่ไหนไม่มีทางใดที่เราจะใกล้กัน
[02:04.92]
[02:05.50]กีดกั้นด้วยแผ่นฟ้าแม้ไกลฉันยินดีจะฝ่าไป
[02:09.96]กีดกั้นด้วยภูผาสูงชันลับตาฉันไม่หวั่นไหว
[02:14.52]กีดกันด้วยเวลาฉันยินดีรอ
[02:16.90]แต่กีดกั้นด้วยชะตาฉันคงต้องยอมพ่ายแพ้ใช่ไหม
[02:23.30]
[02:23.85]ใช่ไหม
[02:27.99]
[02:45.79]กีดกั้นด้วยแผ่นฟ้าแม้ไกลฉันยินดีจะฝ่าไป
[02:50.00]กีดกั้นด้วยภูผาสูงชันลับตาฉันไม่หวั่นไหว
[02:54.52]กีดกันด้วยเวลาฉันยินดีรอ
[02:56.91]แต่กีดกั้นด้วยชะตาฉันคงต้องยอมพ่ายแพ้ใช่ไหม
[03:02.88]
[03:03.80]ใช่ไหม
[03:07.79]
[03:12.18]กีดกันด้วยเวลาฉันยินดีรอ
[03:14.70]แต่กีดกั้นด้วยชะตาฉันคงต้องยอมพ่ายแพ้ใช่ไหม
[03:21.60]ใช่ไหม

作词 : Thitiwat Rongthong/Puntapol Prasarnrajkit
作曲 : Thitiwat Rongthong/Puntapol Prasarnrajkit
ใครเล่าเลยจะรู้ว่าความรัก
แม้แรกเจอต่างคนไม่รู้จัก
แต่ปักใจเพียงครั้งเดียว
ติดในใจชั่วกาล
ยามที่เราทั้งสองได้พานพบ
ลบเรื่องราวอดีตที่ร้าวราน
เธอคือความรักแท้ที่ฉันหามาเนิ่นนาน
แต่ความรักดูเหมือนเลือนรางปลายทางไม่เป็นดังใจ
ถ้าจะให้เราพบกันไยต้องกีดกั้นเราให้ไกล
กีดกั้นด้วยแผ่นฟ้าแม้ไกลฉันยินดีจะฝ่าไป
กีดกั้นด้วยภูผาสูงชันลับตาฉันไม่หวั่นไหว
กีดกันด้วยเวลาฉันยินดีรอ
แต่กีดกั้นด้วยชะตาฉันคงต้องยอมพ่ายแพ้ใช่ไหม
ใช่ไหม
ในตอนจบสุดท้ายนิยายรัก
มักให้คนห่างไกลได้ย้อนกลับ
กลับมาเพื่อพบเจอ
บอกรักเธออีกครั้ง
แต่ความจริงของฉันรักเราคงเป็นไปดังนั้นไม่ได้
พยายามแค่ไหนไม่มีทางใดที่เราจะใกล้กัน
กีดกั้นด้วยแผ่นฟ้าแม้ไกลฉันยินดีจะฝ่าไป
กีดกั้นด้วยภูผาสูงชันลับตาฉันไม่หวั่นไหว
กีดกันด้วยเวลาฉันยินดีรอ
แต่กีดกั้นด้วยชะตาฉันคงต้องยอมพ่ายแพ้ใช่ไหม
ใช่ไหม
กีดกั้นด้วยแผ่นฟ้าแม้ไกลฉันยินดีจะฝ่าไป
กีดกั้นด้วยภูผาสูงชันลับตาฉันไม่หวั่นไหว
กีดกันด้วยเวลาฉันยินดีรอ
แต่กีดกั้นด้วยชะตาฉันคงต้องยอมพ่ายแพ้ใช่ไหม
ใช่ไหม
กีดกันด้วยเวลาฉันยินดีรอ
แต่กีดกั้นด้วยชะตาฉันคงต้องยอมพ่ายแพ้ใช่ไหม
ใช่ไหม